Weer een verslag
Door: Froukje
Blijf op de hoogte en volg Froukje
26 Juni 2016 | Verenigde Staten, New York
John heeft besloten dat ik maar eens moet leren (helpen) melken. De kinderen van 8 en 10 kunnen het immers ook, dus hij vindt het mooi tijd dat ik ook ga meehelpen, zo eens in de zoveel dagen. Ik heb het nu één keer gedaan, en nu vind ik het werk zelf niet zo erg, maar het tijdstip vind ik minder.
Ik houd van slapen. Slapen en ik zijn al 19 jaar in een vaste relatie, en ik heb in het algemeen altijd een hekel aan dingen die onze tijd samen beperkt. Waarom moet melken zo achterlijk vroeg gebeuren? Worden de koeien ongeduldig als ze niet om half 6 van het weiland worden gehaald? Hebben die beesten andere dingen te doen? Moeten ze om 9 uur s’ochtends naar yoga-les ofzo? I don’t get it. Als ik een boer was, zou ik gewoon lekker chill om half 3 s’middags melken.
Het probleem is ook, dat als ik voor dag en dauw opsta om te helpen melken, dat ik zo’n immens lange dag heb. Jana houdt ervan om alle klusjes voor de lunch te doen, en daarna geeft ze me dus vrij om te doen wat ik wil. Dit sla ik natuurlijk niet af, maar de laatste tijd begin ik me een beetje te vervelen. Als ik het voor het kiezen had, zou ik mijn klusjes over de dag verspreiden. Instead, werk ik nu zo’n vier uur achter elkaar in de ochtend, en heb daarna de hele dag niets te doen.
Oké, ik geef het toe, ik mis internet. Ik mis onderuit zitten met een serie of een film en ik mis het onophoudelijke gebabbel met vriendinnen via de app. Het is niet dat ik het niet uithoud zonder, maar soms vraag ik me af, wat in hemelsnaam DEDEN mensen voordat internet was uitgevonden?
Lezen. Ugh. Ik heb één waanzinnig goed boek verslonden in twee dagen, en ik heb wat andere kortere boekjes gelezen, maar ik merk dat een boek wel heel veel uit de kast moet trekken, wil het mij geboeid houden. Ik heb nog een handjevol andere boeken meegenomen, en hier staat een kast vol, maar ik sta er simpelweg niet om te trappel en om een nieuwe uit te kiezen. Ik zie het meer als een klus om me door de eerste paar hoofdstukken te loodsen, om dan te ontdekken of het boek me interesseert of niet. Pap, waarom heb je het boekenworm-gen niet aan me doorgegeven?
Ik ben niet ongelukkig, maar ik betrap mezelf wel erop dat ik af en toe naar de kalender op mijn mobiel spiek en tel hoeveel weken ik nog te gaan heb voordat ik naar NYC mag. Wie weet moet ik gewoon even afkicken van internet, en huppel ik over een week dolblij over het erf met een nieuw boek, maar momenteel zie ik toch wel erg uit naar de zondagen, waarop we naar de kerk gaan waar WIFI is. (Help, wat een heiden ben ik, dat ik daarvoor naar de kerk wil…) Natuurlijk is internet niet het enige wat ik mis, maar je merkt wel hoeveel invloed iets op je heeft, zodra het van je afgenomen wordt.
Het gezin is gelukkig nog steeds even aardig. Ook alle andere Amerikanen zijn open en vriendelijk. Ik merk dat ik Raksaa mis, die een weekje achtergebleven is op de boerderij van John’s ouders (ze vind het heerlijk daar, met haar nichtjes en neefjes), en ik ben blij dat ik haar terug wil. Bewijst toch maar dat ik hier een lief vriendinnetje heb gemaakt.
Ik houd van slapen. Slapen en ik zijn al 19 jaar in een vaste relatie, en ik heb in het algemeen altijd een hekel aan dingen die onze tijd samen beperkt. Waarom moet melken zo achterlijk vroeg gebeuren? Worden de koeien ongeduldig als ze niet om half 6 van het weiland worden gehaald? Hebben die beesten andere dingen te doen? Moeten ze om 9 uur s’ochtends naar yoga-les ofzo? I don’t get it. Als ik een boer was, zou ik gewoon lekker chill om half 3 s’middags melken.
Het probleem is ook, dat als ik voor dag en dauw opsta om te helpen melken, dat ik zo’n immens lange dag heb. Jana houdt ervan om alle klusjes voor de lunch te doen, en daarna geeft ze me dus vrij om te doen wat ik wil. Dit sla ik natuurlijk niet af, maar de laatste tijd begin ik me een beetje te vervelen. Als ik het voor het kiezen had, zou ik mijn klusjes over de dag verspreiden. Instead, werk ik nu zo’n vier uur achter elkaar in de ochtend, en heb daarna de hele dag niets te doen.
Oké, ik geef het toe, ik mis internet. Ik mis onderuit zitten met een serie of een film en ik mis het onophoudelijke gebabbel met vriendinnen via de app. Het is niet dat ik het niet uithoud zonder, maar soms vraag ik me af, wat in hemelsnaam DEDEN mensen voordat internet was uitgevonden?
Lezen. Ugh. Ik heb één waanzinnig goed boek verslonden in twee dagen, en ik heb wat andere kortere boekjes gelezen, maar ik merk dat een boek wel heel veel uit de kast moet trekken, wil het mij geboeid houden. Ik heb nog een handjevol andere boeken meegenomen, en hier staat een kast vol, maar ik sta er simpelweg niet om te trappel en om een nieuwe uit te kiezen. Ik zie het meer als een klus om me door de eerste paar hoofdstukken te loodsen, om dan te ontdekken of het boek me interesseert of niet. Pap, waarom heb je het boekenworm-gen niet aan me doorgegeven?
Ik ben niet ongelukkig, maar ik betrap mezelf wel erop dat ik af en toe naar de kalender op mijn mobiel spiek en tel hoeveel weken ik nog te gaan heb voordat ik naar NYC mag. Wie weet moet ik gewoon even afkicken van internet, en huppel ik over een week dolblij over het erf met een nieuw boek, maar momenteel zie ik toch wel erg uit naar de zondagen, waarop we naar de kerk gaan waar WIFI is. (Help, wat een heiden ben ik, dat ik daarvoor naar de kerk wil…) Natuurlijk is internet niet het enige wat ik mis, maar je merkt wel hoeveel invloed iets op je heeft, zodra het van je afgenomen wordt.
Het gezin is gelukkig nog steeds even aardig. Ook alle andere Amerikanen zijn open en vriendelijk. Ik merk dat ik Raksaa mis, die een weekje achtergebleven is op de boerderij van John’s ouders (ze vind het heerlijk daar, met haar nichtjes en neefjes), en ik ben blij dat ik haar terug wil. Bewijst toch maar dat ik hier een lief vriendinnetje heb gemaakt.
-
26 Juni 2016 - 17:58
Furkan Gunes:
Boeren doen meestal hun klusjes in de ochtend doordar het s'middags gewoon te warm voor is. ;p -
26 Juni 2016 - 18:03
Papz En Mamz:
Ha Frouk, hier pa en ma en Chans en Maart, en je hebt weer een gigantisch leuke blog gemaakt.... Geweldig dat je zelfs melkt!!!! Je bent een beetje een Garfield type, maar dit is super goed voor je! s middags toch maar lekker lezen! En lekker fietsen daar? Of verhalen schrijven????? Liefs wij. - trots op je!!!!! -
27 Juni 2016 - 11:40
B.Koole:
lieve Froukje. zojuist lazen wij jouw werk-reisverslag. wij waren daar blij mee, want je bent
wel heel erg ver weg, maar niet uit onze gedachten! wat dat melken betreft: een koe moet tweemaal per dag gemolken worden. er zijn zelfs al boeren , die het driemaal doen. een koe zou daarmee de
boer nog meer melk geven dan wanneer zij tweemaal haar productie afgeeft. maar ook tweemaal per dag verplicht de boer om 's morgens op tijd op te staan anders is hij 's avonds te laat klaar en heeft hij dan gaan tijd om te e-mailen. ik begrijp best dat dit geschrijf van mij jou niet overtuigt want jouw gevoel
zegt iets anders. zo gaat het meestal zo. daar moet je mee leren omgaan. de V.S. is dan ook een leerschool. wij hopen dat je de komende weken echt leert melken en cat je liefde voor het zitten op een
bank wat bekoelt, want alleen een heel bekende psychiater Freud genaamd, liet zijn patienten op een sofa zitten om hen aan het praten te krijgen, maar dat is voor jou niet aan de orde. je hebt dus ontdekt dat de kerk meer functies heeft dan je dacht. wie weet zijn er nog meer als je je met de kerk een stuk van je leven gaat delen en je daar bewust voor gaat kiezen. daar hopen wij op! wij lazen ook hoe je omgang is met de kinderen, die geen kits zijn maar children. ook daar kun je als jongste in een gezin veel van leren want thuis had je geen jongere broertjes of zusjes. je moet wat dit betreft maar denken aan je opa, die ook alleen maar broers en een zuster boven zich had. een bezwaar daarbij was dat ik wel wat verwend ben en er te snel om mijn grapjes gelachen werd. maar uiteindelijk was er voor mij
toch een wil en dus ook een weg. dus Froukje moedig verder met banken die meestal leeg zijn.
misschien weet je het maar in Europa is veel onzekerheid nu de britten gekozen hebben voor een brexit.
engeland zelf is hier over erg verdeeld. het lijkt wel of niemand weet hoe het verder moet. europa maar
juist ook het V.K. zijn vele miljarden armer geworden. cameron en ook onze rutte hebben het moeilijk
maar wie zijn gatje brandt moet op de blaren zitten. de britten hebben de ellende aan zichzelf te danken. het heeft in limburg heel erg gehageld. de tuinders daar hebben veel schade. lieve Froukje;
veel hartelijke groeten van ons in diever. wij hopen voor jou op nog drie mooie weken in deV.S.
ga met God en Hij zal met je zijn.
je opa en oma; helemaal uit verweggistan, maar toch ook met elkaar verbonden. -
27 Juni 2016 - 16:11
Trix:
Hallo Froukje,
Wat een slecht leven heb jij, zeg! Tjonge,vroeg je bed uit en handen uit de mouwen. Een tip voor de middag is een siësta, kom je toch meer in contact met je geliefde slaapgenootje.
Erg leuk om je verhaal te lezen, je hebt een leuke schrijfstijl.
Tja, ik denk ook wel eens aan hoe het was voor het internet tijdperk, toen ik nog tijd had voor andere dingen. Toen gingen we gewoon op bezoek bij vrienden, knutselden wat en lazen we inderdaad een boek. Maar ik begrijp wel dat het afkicken is voor je, letterlijk.
Maar aan je Engels kom je nu in ieder geval wel toe!
Geniet van het goede boeren leven zolang het kan!!
Groet Trix
-
29 Juni 2016 - 22:33
Janny Matebier:
Hey Froukje,
Toen ik je pa vroeg hoe het met je gaat in de USA, attendeerde hij me op je blog. Erg leuk om je belevenissen te lezen..... Nog een hele goede en leerzame tijd daar toegewenst.
Een hartelijke groet uit Genemuiden/IJsselmuiden, Janny Mateboer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
